Nederland kent 81 centra voor leven met en na kanker (voorheen inloophuizen). In al deze centra wordt laagdrempelige, informele zorg geboden aan mensen met kanker, aan hun naasten, mantelzorgers en nabestaanden. Er zijn bewegingsactiviteiten, creatieve activiteiten, er is lotgenotencontact en meer. Lotgenotencontact is een vorm van zelfhulp waar ervaringen worden gedeeld en emotionele steun wordt geboden. Het doel is herkenning en erkenning van dat waar je doorheen gaat als er kanker in je leven is. Je kunt zonder verwijsbrief gewoon binnenlopen en wordt daar ontvangen door mensen die weten wat de impact van kanker is.
In Sittard staat één van deze 81 centra: het allereerste Toon Hermanshuis dat in 1998 werd opgericht door Mart Martens. Toon Hermans verbond zijn naam met liefde aan dit bijzondere initiatief. Inmiddels dragen maar liefst vijftien Nederlandse centra voor leven met en na kanker de naam Toon Hermanshuis.
Ik sprak Huub Gubbels, directeur van het Toon Hermanshuis Sittard en vrijwilliger Tiny Kemers-Nijsten.
Welk verschil kan een centrum maken voor iemand die geraakt is door kanker?
‘De diagnose kanker brengt niet alleen voor de patiënt maar ook voor de directe omgeving veel teweeg. Het maakt dat je harde schijf crasht. Bij ons kunnen zij terecht voor psychosociale ondersteuning: een combinatie van psychisch (gevoelens en gedachten) en van sociaal (andere mensen en instanties). We zijn er ook voor alle niet-medische vragen rondom kanker. Er is volop ruimte voor gesprekken: een-op-een of in groepsverband met lotgenoten voor specifieke groepen zoals Mannen met prostaatkanker, Vrouwen steunen Vrouwen, Rouwverwerking. We faciliteren creatieve groepen zoals de schrijf-, schilder- en kookgroepen en activiteiten gericht op ontspanning zoals meditatie, yoga en wandelen en informatieoverdracht door lezingen. We zijn goed bekend met en bij de oncologische zorgketen en vullen elkaar aan.’
‘De kracht van een centrum voor leven met en na kanker blijkt uit de feedback die we vaak horen: “Was ik maar eerder gekomen. De eerste keer dat ik mijn hele verhaal eens zonder onderbreking in alle rust kon vertellen. Hier wordt niet geoordeeld of veroordeeld. Altijd alle tijd en een luisterend oor!”.’
Welke bijzondere gebeurtenis heeft u recent meegemaakt in het centrum?
‘Eind november overleed onze initiatiefnemer, Mart Martens. Een week voor zijn overlijden bracht hij nog een bezoek aan “zijn” Toon Hermanshuis hier in Sittard. Mart werkte in de jaren negentig als oncologisch verpleegkundige en zag hoe de zorg veranderde van klantgericht naar bedrijfsmatige zorg. Er was minder tijd en geld beschikbaar voor geestelijke ondersteuning terwijl de behoefte daaraan juist zo groot was en nog is. “Mart wilde dit gat dichten met toevluchtsoorden zonder loketten, balies en witte jassen”, schreef Dagblad De Limburger treffend in zijn memoriam. In een huiselijke omgeving sluiten onze dertig vrijwilligers met hoofd, hart en handen liefdevol aan bij de gasten. Ook bijzonder is de fototentoonstelling van Maud van Mulekom over de laatste levensfase van de 38-jarige Wendy die aan kanker overleed. De expositie is tot 27 januari 2023 te zien tijdens onze openingsuren.’
www.toonhermanshuissittard.nl
Foto: Mart Martens bij het beeld van Toon Hermans bij het Toon Hermanshuis in Sittard