CAREND BLOG

Nieuws
Columns
Webinars
Congressen
Opleidingen
Podcast
Lezingen
Inloggen
Ik wil niet huilen

Auteur: Iris van den Boezem, vrijwilliger bij Stichting Komma 24.09.2025

De tranen, ze gaan komen. Dat weet zij, dat weet ik. En het is oké. Iedere druppel is een minispiegel. Van haar liefde, haar geluk. Ze laat hiermee haar menselijkheid zien, de persoon die zij is. En dus vouwt ze op het laatste moment toch n...
Lees meer →
Een laatste kopje koffie

Auteur: Anita Ottinga, verzorgende IG 24.09.2025

Deze familie laat me toe in hun meest kwetsbare moment en geeft mij het vertrouwen om er echt helemaal bij te zijn. Het is een eer om hen bij te staan, en ik ben dankbaar dat ik deel mag uitmaken van hun laatste herinneringen samen.
Lees meer →
Maar hij is toch palliatief!?

Auteur: Sabine Netters, internist-oncoloog 19.09.2025

– Die man op kamer 6 is aan het bloeden, uit die tumor. Maar hij is palliatief. – Dus? – Dus doen we niks, zegt de zaalarts. Alleen als hij pijn krijgt. Ik moet even schakelen. Ik sprak hem gisteren nog. Hij wilde behandeld worden. Er viel...
Lees meer →
Wat stilte zegt

Auteur: Klara van Zuijdam, directeur/docent Touch for Care 18.09.2025

We denken vaak dat woorden de brug zijn tussen mensen. Maar aanraking, nabijheid, en gewoon blijven zitten zonder haast zijn minstens zo krachtig. Soms zelfs krachtiger.
Lees meer →
Tussen nu en maandag 16:30

Auteur: Jennifer Bergkamp, verpleegkundige in de wijk 09.09.2025

Op weg naar huis weet ik: dit was de laatste keer. Niet omdat ik het zo gepland had, maar omdat mijn werkdagen anders lopen, omdat ik niet op maandag werk, omdat de routes anders verdeeld zijn.
Lees meer →
Geen ontsnappen aan

Auteur: Erik Huisman, kankerpatiënt & palliatief 02.09.2025

Ik vergelijk mijn situatie de laatste tijd steeds vaker met een zwembad waarin nog maar een heel klein laagje water staat. Alle zooi komt boven. Alle pijnpunten worden zichtbaar, voelbaar. Er is geen ontsnappen aan. Ook niet met mijn condit...
Lees meer →
'Je bent toch geen verpleegkundige?'

Auteur: Sabine Netters, internist-oncoloog 29.08.2025

'Die dag liep mijn supervisor mee. Een man voor wie iedere assistent bang was. Terecht ook, want hij kon je maken of breken. Dat laatste gebeurde vaker. In die tijd dacht men nog dat je daar een betere arts van werd.'
Lees meer →
Het aanhoren van de diagnose

Auteur: Irma Vandeveen-Blok, zus van Sandra 26.08.2025

Ik zit erbij en kijk en luister ernaar en kan bijna niet geloven wat er gebeurt. Twee volkomen normale en intelligente mensen die de harde inhoud van het eerste slechtnieuwsgesprek ‘vergeten’ zijn? Kan dit?
Lees meer →
Truus

Auteur: Sander de Hosson longarts 25.08.2025

Als ik vraag wat ze mist, is ze glashelder. Betekenis in het leven. Pure fysieke aanraking. Haar eigen stem in een kamer vol gehoorapparaten. Haar man, die haar kende zonder woorden. Haar lichaam, dat ooit een trap opliep zonder pauzes. ‘Ze...
Lees meer →
Niets ergers

Auteur: Sander de Hosson longarts 11.08.2025

Wanneer ik benoem hoe rustig ze blijft en vraag wat dit met haar doet, buigt ze iets naar voren en legt haar handen op mijn bureau, bijna tegen de mijne aan. Normaal gesproken zou ik mijn handen dan ongemerkt iets terugtrekken, maar bij haa...
Lees meer →