CAREND BLOG

Als je zoon ongeneeslijk ziek is

Auteur: Lea van Coeverden, vrijwilliger Stichting Komma 17.12.2024

Nu ben ik die ‘naaste’. Ik merk dat het - hoe pijnlijk het verdriet ook is - me rust geeft om te weten dat hij zijn verhaal heeft vastgelegd. Ik heb nu een document waarnaar ik altijd kan kijken als ik zijn stem wil horen, zijn lach wil zie...

Auteur: Guusje Hartman, palliatieve zorg verpleegkundige in een huisartsenpraktijk 10.12.2024

Die avond lig ik in bed. Ik vraag mijzelf hardop af of ik te ver ben gegaan. Heb ik mijn eigen mening te veel laten gelden? Had ik haar duidelijke grenzen moeten respecteren? Heb ik mijzelf opgedrongen? Ik voel me er niet goed bij.

Auteur: Cynthia Poen, columnist, verpleegkundige en auteur 10.12.2024

Hij ziet met eigen ogen waar zijn meisje achterblijft als hij er niet meer is. Maar belangrijker nog: tijdens die laatste week van zijn leven kan hij het zorgen voor haar loslaten, die laatste week hoeft hij alleen nog maar aan zichzelf te...

Auteur: Afke Bohle 03.12.2024

Ze vertelt me dat ze vanaf morgen niemand meer ontvangt en stopt met eten en drinken. Ze heeft alles met de huisarts besproken en gaat haar einde met vertrouwen tegemoet, ze gelooft dat ze zal worden opgehaald en opgenomen in Het Licht.

Auteur: Caroline Perrée, partner 26.11.2024

Al deze mensen moeten weten hoeveel ze in dit verdrietige seizoen voor ons betekenen. Uitbehandeld bestaat niet, je kunt zoveel pallialiefs doen, tot het eind. We gaan dat zoveel mogelijk tegen iedereen zeggen de komende tijd.

Auteur: Henk Jan Schuijt, arts en onderzoeker in de ouderenzorg 19.11.2024

Uiteindelijk vraag ik mijn patiënt en zijn naasten wat hun behandelwensen zijn. Dan komt er een antwoord waar ik niet op voorbereid ben. ‘Ik wil graag een oranje tompouce eten met mijn familie, want dat doen we elk jaar op koningsdag.'

Auteur: Sascha Groen, auteur en illustrator 19.11.2024

Hij ziet niet op tegen doodgaan, hij voelt zich er klaar voor. Er is maar èèn ding dat hij ondraaglijk vindt en dat is dat hij jullie op zo'n jonge leeftijd moet loslaten. Zijn laatste woorden aan jou zijn dat hij van je houdt en enorm trot...

Auteur: Maria Grijpma, dochter 10.11.2024

Je kunt pas vredig loslaten, als je in verbinding bent. Dat geeft een intense vrede, zowel voor degene die gaat, als voor degene die achterblijft.

Auteur: Guusje Hartman, palliatieve zorg verpleegkundige in een huisartsenpraktijk 07.11.2024

We staan hier met zijn allen. Luisteren naar elkaars verhalen, ervaringen en kennis. Maken notities, kopen prachtige boeken en genieten van deze mooie dag. Dat is echt bewonderingswaardig. Dat is echt iets groots.

Auteur: Vinca van Kalsbeek, vrijwilliger Stichting Komma 05.11.2024

We hebben een hele strategie uitgestippeld voor deze bijna onmogelijke klus. We gaan ervoor. Op het moment dat de kwetsbare moeder van twee dochters de huiskamer van het hospice binnenkomt, slaan de zenuwen toe. Hoe gaan we dit doen, met de...