Carend is er heel trots op dat Kathryn Mannix de keynote spreker van het congres 'Palliatieve Zorg in Transitie' is. Het jaarcongres van Carend vindt plaats op 3 april in het Beatrixtheater in Utrecht. Kathryn Mannix heeft haar hele carrière gewerkt met mensen met ongeneeslijke, gevorderde ziekten. Ze begon in de oncologische zorg en maakte een carrièreswitch, waarna ze een pionier werd in de palliatieve zorg in het Verenigd Koninkrijk. Ze werkte in hospices, ziekenhuizen en ook bij patiënten thuis om met palliatieve zorg de kwaliteit van leven te optimaliseren, ook als de dood nadert.
Kathryn Mannix spreekt op 3 april tijdens het Jaarcongres van Carend
Nadat ze zich in 1993 cognitief gedragstherapeut kwalificeerde, startte ze de eerste kliniek voor congnitieve gedragtherapie in Groot-Brittannië exclusief voor patiënten in de palliatieve zorg. Ze ontwikkelde ook de ‘Eerste Hulp’-training om collega’s in de palliatieve zorg in staat te stellen nieuwe vaardigheden aan hun repertoire toe te voegen om patiënten beter te helpen.
Dr. Mannix heeft met vele duizenden stervende mensen gewerkt en vond hun vermogen om met ziekte en dood om te gaan zowel fascinerend als inspirerend. Ze gelooft dat een betere maatschappelijke bewustzijn over wat er gebeurt als we sterven de angst zou verminderen en mensen in staat zou stellen om makkelijker te spreken over hun wensen en grenzen met de mensen die voor hen belangrijk zijn. Zij is de auteur van 'Listen: How to Find the Words for Tender Conversations', en haar bestsellerboek 'With The End in Mind'.
Bekijk hier het gehele programma van het Jaarcongres van Carend op 3 april met ook vele andere sprekers, waaronder Anne-Mei The, Hans van Delden, Wieke Paulusma en Yvo Smulders. Op deze pagina kan je je inschrijven.
Vijf zaken die Kathryn Mannix zag bij stervenden:
1. De opeenvolging van fysieke veranderingen die tot de dood leiden, is van persoon tot persoon vergelijkbaar: een herkenbaar proces, maar toch een unieke ervaring – net zoals zwangerschap, bevalling en geboorte. Net als bij dat soort zaken is het een goed idee om er vooraf over te praten.
2. Het stervensproces veroorzaakt slechts twee symptomen: toenemende vermoeidheid en geleidelijk, fluctuerend bewustzijnsverlies. Alle andere symptomen worden veroorzaakt door de onderliggende ziekte. Het is dus een goed idee om die symptomen vroegtijdig te onderkennen.
3. De laatste adem van de meeste mensen is een uitademing. Het gebeurt meestal terwijl ze diep bewusteloos zijn. Die ‘laatste woorden’ in sterfscènes op tv en in films zijn onwaarschijnlijk: wacht niet op dat laatste moment als je iets belangrijks te zeggen hebt.
4. De meeste stervende mensen voelen zich getroost als ze weten wat ze kunnen verwachten. Gezinnen die het proces begrijpen, voelen zich rustiger, ondanks hun verdriet.
5. Niemand zegt ooit: ‘Ik wou dat we het nooit over de dood hadden gehad.’ Ik ben de tel kwijt geraakt van de mensen die zeggen: ‘Ik wou dat we meer hadden gepraat.’
