Pleisterplek. Een rubriek -kort maar fijn- over dat ene dierbare plekje in je huis of je tuin of je auto of zomaar ergens onderweg, waar je even heel fijn herinnerd wordt aan degene die er niet meer is. Waar je regelmatig bij stilstaat en je weer even zorgeloos weet en voelt dat diegene nog bij je is. Vandaag aflevering achttien, geschreven door Anja Schra.
'Op deze foto's staan mijn zus Bianca en mijn ouders. Mijn zus kreeg in 2013 de diagnose borstkanker. Een grote schrik. Het jaar ervoor kreeg mijn vader te horen een bijzondere vorm van speekselklierkanker te hebben. Ik kijk dan ook terug op een moeilijke tijd. Maar het was ook een mooie tijd (hoe gek dat ook klinkt), omdat we al het verdriet met elkaar deelden. Gewone momenten werden bijzonder.
In augustus 2017 overleed mijn zus op 39-jarige leeftijd aan uitgezaaide borstkanker in een hospice. De hele nacht heb ik bij haar gezeten met mijn broer. We gingen even naar buiten voor frisse lucht en toen we terugkwamen was ze overleden. Ik heb daar flink last van gehad, dat ze alleen is gegaan (zo voelde dat voor mij). De mensen in het hospice waren allemaal zo lief! Ik ben ontzettend dankbaar voor de warme zorg voor mijn zus en ook voor ons.
Mijn moeder werd vier jaar geleden gediagnosticeerd met COPD. Een zware tijd brak aan, want ook mijn vaders gezondheid ging erg achteruit. Vorig jaar op 30 Juni overleed mijn moeder op 64-jarige leeftijd, haar handen lagen in de mijne. Twee dagen later overleed mijn vader op 70-jarige leeftijd. Ik hield hem stevig vast. Ik vind het nog erg moeilijk om erover te praten, het gemis is enorm. Het zijn de kleine dingen die ik zo mis, niks meer kunnen delen, geen appje, geen belletje, geen goed bedoelde adviezen meer. Dat doet pijn. Maar het geeft wat troost dat ze samen zijn, dit is wat ze wilden. Hun wens is uitgekomen en daar vind ik een klein stukje rust in. Samen met mijn broer hebben we tot het einde voor onze ouders gezorgd met hulp van de 24 uurs zorg, zodat ze thuis konden sterven.
Hun hondje Rex woont bij mij. De laatste woorden van zowel mijn vader als mijn moeder waren: ‘Zorg goed voor Rex’. Dat doe ik met alle liefde!'
Inspirerend? De Carendredactie nodigt de lezer uit om zo’n pleisterplek te delen. Mail een foto van jouw pleisterplek naar redactie@carend.nl en vertel ons wat we zien, waarom deze plek bijzonder voor je is en hoe je terugkijkt op het overlijden van jouw dierbare in maximaal 500 woorden.