Jung

Het is een artistieke dame van begin zeventig, klein van stuk maar met een charisma dat met gemak de hele ruimte vult. Een innemende persoonlijkheid. Betrokken, regerend, vrij van geest en ongeremd in haar bewoordingen over leven. Tijdens aanvallen van angst en benauwdheid verblijven we uren in de badkamer, omdat het daar voor haar het fijnste voelt. Zij zittend op het toilet en ik op de grond met mijn rug tegen de verwarming, terwijl ik luister naar verhalen over haar bewogen leven, haar ongekende liefde en haar angst voor de dood. Als ze dreigt te verdrinken in een poel van radeloosheid, fantaseren we over hoe het zou zijn om te sterven en laten alle mogelijke gevoelens de revue passeren. Wellicht is niet meer lijfelijk leven een fantastische ervaring, een ongekend gevoel, dat elke aardse lichamelijke sensatie overstijgt. Misschien doet doodgaan maar heel even zeer. Wat we ook bedenken, het is niet zeker waar, maar het geeft haar voor even wat lucht. We delen een mango terwijl ze me citaten voorleest van Carl Jung. Ze laat me beloven dat ik het boekje ga halen, omdat het de rest van mijn leven van waarde zal zijn. Terwijl ze een wijntje drinkt, luisteren we op haar verzoek samen naar ‘Spiegel im Spiegel’ en het onder pianobegeleiding voorgedragen gedicht [‘When tomorrow starts without me’](https://carend.nl/artikel/if-tomorrow-starts-without-me), op mijn verzoek. De combinatie van piano en viool komen het dichtst bij haar ziel, zo zegt ze. Ze praat, ze vraagt en overweegt, terwijl ze friemelt aan een klein roze gebreid zakje waarin ze pillen bewaart voor als ze het even helemaal niet meer trekt. Haar kwetsbaarheid voelt naakt als ze voorleest uit haar dagboek waarin ze schrijft dat ze het een rotstreek vindt dat ze doodgaat. Ze zou nog zoveel moois willen creëren, ze heeft nog zoveel zinvols te vertellen. Als ik na mijn dienst naar huis ga, vraagt ze me of ik de wereld wil groeten. Ze raakt me. Elke keer opnieuw. Ik realiseer me dat ze mij meer brengt, dan dat ik bij machte ben om haar lijden te verzachten. Jung schreef: ‘Als je een begaafd mens bent, betekent dat niet dat je iets verkregen hebt. Het betekent dat je iets hebt om terug te geven’. Met de zorg voor deze innemende vrouw is voelbaar dat de wederkerigheid in elke relatie de kwaliteit van leven maakt. Het moment van overlijden komt voor ons allemaal veel sneller dan verwacht. Tijdens de uitdraagceremonie mag ik het gedicht voordragen dat we in de late avonduren samen schreven. Dag mooie vrouw, ik zal je zo vaak nog ontmoeten. ----- Foto: Pexels