Gisteren verscheen in Zorgvisie een artikel over Palliatieve Zorg in ziekenhuizen. Dit stuk is geschreven door Krista Kroon die niet alleen met mij heeft gesproken, maar ook met andere collega’s in den lande. Bovendien heeft ze zich goed verdiept in de materie. Zo heeft ze de moeite genomen om de Handreiking Financiering Palliatieve Zorg, die jaarlijks wordt gemaakt door Stichting PZNL ism Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de Nederlandse Zorgautoriteit goed te bestuderen. En stond ze open voor fine-tuning op het financiële gedeelte, aangedragen door Sabrina Sluiter, PhD ,die als gezondheidseconoom betrokken is (geweest) bij financieringsvraagstukken in de palliatieve zorg en nu Carend helpt door dit landschap.
De reden dat ik heb meegewerkt aan dit stuk is, omdat het me echt aan het hart gaat dat ik om mij heen zoveel voor de palliatieve zorg gemotiveerde collega’s zie afknappen in ziekenhuizen. Ik heb het niet alleen over medisch specialisten maar met name ook over verpleegkundig specialisten of consulenten. Zij zetten zich dagelijks met hart en ziel in voor de patiënten en naasten en dat geeft gelukkig veel voldoening.... maar, er is altijd een maar:
Maar daarnaast wordt ook van hen verwacht dat ze alles eromheen ook zelf doen. Ik blijf me verwonderen dat palliatieve verpleegkundige(n) of medisch specialisten zelf afspraken moeten inplannen, dit zelf moeten communiceren met patiënten en vervolgens ook zelf ruimtes moeten regelen om patiënten te kunnen spreken….. Ook administratieve handelingen die nodig zijn voor bv een MDO moeten allemaal door de zorgprofessionals zelf gedaan worden. Ik bedoel hiermee niet dat we de te bespreken cases zelf moeten invoeren, maar wel dat we zelf alle betrokkenen moeten uitnodigen, een online link moeten opsturen (en dat drie keer, omdat ze kwijt raken).
Onderwijs geven mag wel, maar regel dan vooral ook zelf de ruimte, de beamer en betaal de huur van de apparatuur, de verletkosten en de ruimte ook van je eigen kostenplaats, die niet eens bestaat. Of waar niets op staat.
De wereld zou te klein zijn als chirurgen of internisten hun eigen spreekuur zouden moeten gaan plannen, patiënten moeten gaan bellen om logistieke afspraken te maken, voor iedere afspraak zelf een gespreksruimte moeten regelen met de facilitaire dienst en een rekening opgestuurd krijgen als ze onderwijs géven. En terecht!
Maar …. en nu komt het echt ….. ook het inregelen van passende financiering wat betreft de (specialistische) palliatieve zorg moeten de meeste van mijn collega’s allemaal zelf doen. Wij moeten dus zelf alle ingewikkelde NZa regels zien te doorgronden (gelukkig schrijft Stichting PZNL elk jaar een samenvatting) voortdurend aan blijven kaarten én vooral controleren. Veel teams houden een schaduw excelletje bij met alle consulten, omdat we weten dat Het Echte Systeem aka Chipsoft een groot deel van ons werk niet eens registreert noch declareert… Computer says no…. o ja waarom de Grouper die producten eruit gooit moeten we niet alleen eerst zelf vaststellen, maar vervolgens ook vooral zelf uitzoeken hoe dat dan weer op te lossen. Daarna kunnen we zelf met de ICT-ers in conclaaf om dat dan weer in te regelen…. En ondertussen krijgen we vooral te horen dat “onze hobby niets oplevert en wij alleen maar geld kosten”. Dat stimuleert niet, demotiveert wel.
En het klopt ook niet. Het goede nieuws is dat palliatieve zorg wel wat oplevert. Niet alleen wat betreft kwaliteit van zorg voor onze patiënten en kwaliteit van werk voor onszelf, maar ook financieel. Hoe eerder hoe beter.
Hoe dan? Wat willen alle palliatieve zorgprofessionals die werken in ziekenhuizen waar het beter kan? Welke vraag hebben zij eigenlijk en aan wie:
Aan de bestuurders van ziekenhuizen: operationaliseer de reguliere declaratie mogelijkheden die er al jaren zijn en ga hierover met de preferente zorgverzekeraar in gesprek. Kaart dan ook meteen de facultatieve prestatie Time to Talk aan en de innovatieve zorgprestaties die TAPA$ biedt (geen idee waar ik het over heb? Dat dus...) Mijn advies is om dit onderwerp niet even tussen alle andere onderhandelingen door te behandelen, maar het apart te agenderen. Niet met het mes op tafel, maar in een constructieve dialoog. Het gaat namelijk om een hele grote groep. Op iedere willekeurige dag is maar liefst één derde van de in de ziekenhuizen opgenomen patiënten palliatief en één tiende van hen heeft specialistische palliatieve zorg nodig (flashmob studie)
Aan de bestuurders van zorgverzekeraars: begin met het lezen van het rapport "De olifant de kamer uit" dat door Gupta Strategists iov PZNL is geschreven. En heb compassie voor het feit dat de bekostiging van de palliatieve zorg niet alleen complex is, maar ook a new kid on the block en een ver van mijn bed show voor de meeste mensen van zorgverkoop. Agendeer het gewoon zelf als het ziekenhuis er niet mee komt. Dat kan ook.
Zoek elkaar dus vooral live op en ga hierover echt met elkaar in gesprek. Jullie hebben er namelijk veel meer verstand van dan wij. En dan is het zo geregeld, daar ben ik van overtuigd. In feite is het namelijk al geregeld, alleen nog niet in-geregeld.
Uitnodiging
Om dit gesprek te stimuleren nodigt Carend leden van de Raad van Bestuur van ziekenhuizen uit om zich in te schrijven voor ons congres op 14 maart 2024 in het Beatrixtheater te Utrecht. Daar gaat het de hele dag over palliatieve zorg. We hebben bekende sprekers zoals Jet Bussemaker, Michelle van Tongerloo en Tommie Niessen.
Ieder bestuurslid dat zich inschrijft (volgens normaal tarief) mag één collega van zorgverkoop meenemen én één lid van het palliatief team. Voor niks…. Er geldt wel één voorwaarde: jullie reizen met z’n drieën samen naar het congres en gaan met elkaar in gesprek tijdens die reis.
Dit aanbod geldt ook voor alle bestuurders van de zorgverzekeraars die MSZ contracteren. Ook jullie mogen per ingeschreven bestuurder, twee mensen meenemen van jullie inkoop en/of strategie afdeling. Jullie reizen ook samen.
Op het congres kunnen jullie elkaar vervolgens ontmoeten en spreken. Wij zorgen voor een hapje en een drankje!
En nee, we hoeven daar geen schriftelijke bewijzen van. We vertrouwen jullie. Eén mailtje met drie namen naar congres@carend.nl en we zullen het allemaal regelen.
