Drieluik over interculturele palliatieve zorg in de maand februari

Auteur:
20.12.2023
Drieluik over interculturele palliatieve zorg in de maand februari
Auteur:
20.12.2023

In de maand februari staat bij Carend het onderwerp Interculturele palliatieve zorg centraal. Tijdens webinars, interviews en artikelen zullen we dieper ingaan op dit voor de zorg relevante onderwerp. Wij zullen met name in onze webinars uitgebreid op deze onderwerpen ingaan, er zullen er drie plaatsvinden: op 13, 20 en 27 februari.

13 februari: Webinar 'Adviezen voor betere communicatie over leven en dood' 

Het slechtnieuwsgesprek bij een palliatieve patiënt met een andere culturele achtergrond kan beter. Overal, dus ook in de palliatieve zorg, hebben we te maken met verschillende culturen en verwachtingspatronen. Dit vraagt om een persoonlijke benadering.

In dit webinar richten we ons op de communicatie in de palliatieve zorg en het voeren van een (internationaal) slechtnieuwsgesprek. Er wordt kort aandacht besteed aan theoretische modellen, waarna er veel praktische voorbeelden worden gegeven: niet vertellen of wel vertellen, wel of niet doorgaan met behandelen? Moet je als zorgprofessional iets doen waar je eigenlijk niet achter staat? En omgekeerd: moeten de patiënt en zijn familie maar klakkeloos accepteren wat jij als westerse zorgprofessional normaal vindt? Hoe kies je de juiste woorden en hoe ga je dit gesprek aan? Op al deze vragen geeft Mustafa Bulut een eerlijk antwoord.

Mustafa Bulut is geestelijk verzorger en werkzaam in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) in Tilburg. Daarnaast is hij eigenaar van OBIZ Opleidingsbureau Interculturele Zorg. In dit webinar vertelt hij op pakkende en informatieve wijze hoe je als zorgverlener kunt zorgen voor betere communicatie over leven en dood.

20 februari Webinar Interculturele zorg rond het levenseinde bij patiënten op Curaçao 

Dat gezelligheid en de liefde voor eten en familie centraal staat in de Curaçaose cultuur, weten de meeste mensen wel. We zijn minder bekend met hoe de kijk op palliatieve zorg in de Curaçaose cultuur verschilt van de Europese. Curaçaose mensen willen het liefst zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen, maar ze hebben wel veel behoefte aan praktische ondersteuning. Zij willen hun familie niet belasten met de vraag om hulp, dus zullen niet snel kenbaar maken dat zij hulp nodig hebben. Ze hopen dat hun kinderen en naasten spontaan hulp bieden wanneer dan nodig is.

Welke culturen en religies zijn er veel op Curaçao en wordt er (vrij) gepraat over de dood? Wat is voor patiënten van en op Curaçao belangrijk in de palliatieve fase? Welke rituelen zijn er rondom het sterfbed (o.a. rouwbezoeken)? Als het gaat om praktische toepassingen, is bekend dat Curaçaoënaars vaker gevoelig zijn voor bijwerkingen van medicijnen. Behandeling met haloperidol moet voorzichtig gebeuren bij Curaçaoënaars omdat die meer extrapiramidale symptomen kunnen vertonen. De toepassing van palliatieve sedatie bij een onbehandelbaar delier is niet vanzelfsprekend bij niet-westerse patiënten; de nodige terughoudendheid is hierbij geboden.

Tijdens dit webinar zullen Rianne en Tessa, beiden oprichters van en werkzaam in hospices op Curacao verder ingaan op de palliatieve zorg rond het sterfbed bij patiënten op de Curaçao. Daarnaast zal Surandley Brito, verpleegkundige in zowel Hospice Arco Cavent als de thuiszorg “Wit Gele Kruis”, verder ingaan op de palliatieve zorg in de thuissituatie.

27 februari Webinar 'Uitdagingen rond het sterfbed' 

Goede zorg betekent voor veel migranten maximale, op genezing gerichte behandeling, waarbij geen hoop wordt ontnomen, met een grote rol van de familie, een helder heengaan zonder levensbekortende maatregelen en de gelegenheid voor eigen rituelen na het overlijden. In de afgelopen 5 jaar is er een verschuiving ontstaan in de Nederlandse gezondheidszorg. In allerlei sectoren zoals thuiszorg, ziekenhuiszorg en hospicezorg vinden er landelijk meer scholingen plaats over cultuursensitief communiceren. Inmiddels weten steeds meer ziekenhuismedewerkers hoe ze beter met migranten kunnen omgaan in het werk en wat zij belangrijk vinden. Dat wil zeggen dat er meer aandacht en respect is voor de wensen en behoeften van de patiënt. ‘Het recht om niet te weten’ is verleden tijd. ‘Ziekenhuismedewerkers leveren steeds meer zorg op maat,’ zegt geestelijk verzorger Saïda Aoulad Baktit. ‘Migranten beslissen zelf over hun behandeling, ook als ze niet meer behandeld willen worden. Dat respecteren ziekenhuismedewerkers meer, ook al hebben we protocollen en allerlei behandelingen.’

Tijdens dit webinar neemt Saïda je mee in de verschillende rituelen rond het sterfbed. Dagelijks vinden er tal van interculturele misverstanden plaats. Zo is euthanasie in de Islam verboden, omdat dit gelijk staat aan zelfmoord en alleen God of Allah beslist over leven en dood. Wel zijn er mogelijkheden voor pijnstilling en sedatie, maar dat ligt vaak ingewikkeld. Daarnaast zie je binnen sommige culturen opvallend veel bezoekers komen wanneer er een familielid in het ziekenhuis ligt. Met behulp van casuïstiek en filmfragmenten nemen we je mee in de belevingswereld van met name de moslimgemeenschap. Het doel hiervan is om mensen te laten begrijpen wat de achtergrond is van bepaald gedrag en hoe je hiermee om kunt gaan.