Pleisterplek. Een rubriek -kort maar fijn- over dat ene dierbare plekje in je huis of je tuin of je auto of zomaar ergens onderweg, waar je even heel fijn herinnerd wordt aan degene die er niet meer is. Waar je regelmatig bij stilstaat en je weer even zorgeloos weet en voelt dat diegene nog bij je is. Vandaag aflevering negen, geschreven door Martine Beerendonk - van Randen.
Wat zien we?
Ik brand een lichtje voor mijn moeder. Ze is overleden op één april 2022. Ze was op. Ik mis haar, net als mijn vader en alle anderen die niet meer onder ons zijn.
Toen zij overleed
Mijn moeder woonde veertien jaar in een verpleeghuis. We hebben veel meegemaakt in die tijd, dingen waar Carend ook vaak over schrijft. In de laatste fase van haar leven smeekten we om morfine. De arts vond dat mijn moeder er rustig bij lag, maar wij, haar familie, en de verpleging merkten dat ze veel pijn had bij het draaien. Dat moest ieder uur gebeuren vanwege een grote doorligwond. Het was vreselijk om haar zo te zien en te horen lijden. Uiteindelijk heeft een andere arts haar morfine gegeven. Ze heeft daarna nog een dag geleefd en is toen rustig ingeslapen. Ik was de hele dag bij haar en ging even naar huis om te eten, toen overleed ze. Ze piepte er alleen tussenuit.
Ik heb haar zelf gewassen, aangekleed en opgemaakt, in de kist gelegd en de uitgeleide gedaan. Ik had het haar beloofd. Het was een mooie en fijne ervaring.
'Mam, love you'.
Inspirerend? De Carendredactie nodigt de lezer uit om zo’n pleisterplek te delen. Mail een foto van jouw pleisterplek naar redactie@carend.nl en vertel ons wat we zien, waarom deze plek bijzonder voor je is en hoe je terugkijkt op het overlijden van jouw dierbare in maximaal 500 woorden.