Een nieuwe ik
Rieky gaat door een intensief verwerkingsproces, nadat tot twee keer toe borstkanker bij haar is vastgesteld.
Jezelf leren kennen is als een ui die je afpelt, elke keer gaat er een laagje af en kom je dichter bij wie je in de kern bent.
Rieky leert zichzelf opnieuw kennen, door haar ziekte en de gevolgen daarvan.
Haar motto: neem elke dag bewust afscheid van deze dag, om morgen de nieuwe dat te verwelkomen. Leef in het nu!
Roer om – Rieky vertelt
Ik ben mijn werkende leven begonnen in de verpleging. Na een aantal jaar ben ik mij gaan scholen tot humanistisch raadsvrouw. Niet veel later ben ik ook een eigen praktijk begonnen, als begeleider bij rouw en verlies. Met hart en ziel heb ik mij aan dit werk verbonden, zodanig dat ik burn-out raakte. Dit doet mij beseffen: het roer moet om.
Ik heb mijn baan opgezegd en ben met mijn praktijk gestopt. Het is tijd voor een nieuwe uitdaging, die ik vind in onze nieuwe woonplek. Mijn man en ik hebben net een nieuw huis gekocht en we besluiten dat ik klusvrouw word. In die periode wordt voor de eerste keer borstkanker bij mij vastgesteld.
Een pittige tijd breekt aan. Rieky combineert de behandeling voor borstkanker met het klussen in hun huis. Ze heeft er vertrouwen in dat zij zal genezen en gaat vol goede moed de operatie in. Na de operatie pakt zij het verbouwen weer op en na een tijd ontstaat zelfs de behoefte om ook weer buitenshuis aan de slag te gaan. Rieky vindt een nieuwe uitdaging in het voortgezet onderwijs.
Nog voordat ze na vijf jaar schoon verklaard zou worden, ontdekken de artsen een nieuwe tumorplek.
Afscheid nemen – Rieky vertelt
Deze keer verloopt het behandelproces anders. Door de chemokuren die ik moet ondergaan na de borstoperatie, ontwikkel ik een chemo-brein. Hierdoor raak ik mijn energie, concentratie en focus kwijt. En ten gevolge van de bestraling krijg ik een oedeem-arm. Dit vraagt ook de nodige aandacht: ik kan helaas niet meer werken, maar ook niet meer klussen. Ik moet afscheid nemen van mijn werkzame leven.
Afscheid nemen van mijn werk en collega’s, het doet veel met mij. Het verwerkingsproces valt zwaar: ik moet mijn oude ik loslaten, maar ik weet niet wie mijn nieuwe ik is. Het onvermijdelijke is, dat ik mijn grenzen moet gaan aangeven, maar ken ik die eigenlijk wel?
Een periode waarin ik werk aan het accepteren van mijn verlies volgt. Ik kom nu voor mijzelf op en ik weet wat ik wil en kan. Ik kan mij beter aanpassen aan de hoeveelheid energie die ik heb. Ik heb vrijwilligerswerk gevonden dat past binnen mijn grenzen en mogelijkheden.
Een nieuwe IK
Het is heel belangrijk om jezelf te kennen en te leven naar wat je kan. Ik heb er jaren over gedaan om dichterbij mezelf te komen. Langzaam kont de nieuwe ik, de nieuwe Rieky in beeld. Een Rieky die beter voor zichtzelf kan opkomen en haar grenzen kan aangeven.
Een nieuwe ik!
Ondanks mijn beperkingen ben ik dankbaar voor het leven dat ik leid, voor wat ik kan betekenen voor anderen.
Geschreven door Ellis Middelhuis, manager van een centrum voor mantelzorg en schrijfster van levensverhalen over mensen die met levend verlies te maken hebben.
Foto gemaakt bij dit artikel door Ansje Visser