Hoe een catheter van 2,61 euro uiteindelijk een heleboel pijn bij een stervende patiënt, 1000 euro en heel veel tijd en frustratie kostte. Het ergste van het verhaal is dat dit beleid is en dus dagelijks op vele plaatsen gebeurt. Carend ontvangt graag uw ervaringen op dit gebied op redactie@carend.nl. Wij volgen dit dossier op de voet, want er zou vanuit de zorgverzekeraars en de Nederlandse Zorgautoriteit inmiddels aandacht voor dit onderwerp zijn. Mooi begin, maar het moet opgelost worden. Zo snel mogelijk.
'Hoe een catheter van 2,61 euro uiteindelijk een heleboel pijn bij een stervende patient, 1000 euro en heel veel tijd en frustratie kostte'
Op een dag blijkt een patiënt te gaan sterven. Dan moeten veel zaken worden geregeld, waaronder een verblijfscatheter. Dat is een slangetje dat je door de urinebuis naar binnen brengt zodat iemand niet meer hoeft op te staan, omdat dit vaak niet meer gaat. Lukt dat niet, riskeer je heel veel buikpijn doordat alle urine zich ophoopt in de urineblaas.
Telefoontje 1: de huisarts. Die stuurt een recept naar apotheek A. Je zou zeggen: hier stopt het verhaal. Maar nee, niet met het monster 'marktwerking in de zorg'. Want een dag later is er geen catheter, integendeel.
Telefoontje 2: naar apotheek A . Apotheek A: ,,Nee, dat leveren wij niet, dat doet apotheek B".
Telefoontje 3: naar apotheek B. Apotheek B zegt: ,,Nee dat mogen wij niet leveren, want cliënt is verzekerd bij zorgverzekeraar X. Je moet naar leverancier Y".
Telefoontje 4: naar Leverancier Y. Leverancier Y zegt: ,,Nee, we hebben geen recept, dus kunnen we niet leveren".
Telefoontje 5: terug naar B ,,Graag recept naar Y sturen".
Telefoontje 6: terug naar Y ,,Tja, we hebben wel een recept, maar dat blijkt niet uit dat meneer terminaal is, dus leveren we niet"
Telefoontje 7: via de huisarts weer naar Y, maar die kan Y niet overtuigen dat de patiënt echt daadwerkelijk terminaal is.
Telefoontje 8: de specialist die Y echt moet overtuigen dat meneer echt wel, pinky pinky swear, dood gaat.
We zijn inmiddels dagen verder en de patiënt is oncomfortabel, heeft pijn, komt met veel pijn en nog meer moeite uit bed - en kan niet plassen. Want ja, er is geen catheter. Voorkombaar leed in wat later blijkt zijn laatste drie dagen van zijn leven.
,,Hoe moeilijk kan het zijn" schrijft de verpleegkundige? ,,Twee dagen bellen, zo'n vijf uur mee bezig geweest, frustratie bij een stervende patiënt, ergernis bij mij. Iedereen zegt zijn best te doen maar ondertussen lijdt er iemand omdat we het in Nederland zo geregeld hebben. Wantrouwen regeert."
Uiteindelijk komt er een koerier van de leverancier ongeveer 100 kilometer verderop de katheter brengen.
Hoe zou het toch komen dat de zorg zo duur wordt?
Ps: dit is een catheter met een normale richtprijs (2,61), kijk maar https://lnkd.in/ePyfAUif
Tel daar nu 5 uur gespecialiseerde verpleegkundige uren bij op, en nog wat aanzienlijke tijd van huisarts, specialist, apothekers, leveranciers en een koerier...dan kom je denk ik toch wel op zo'n 1.000 euro - met gemak.
Met toestemming overgenomen van de linked-in pagina van Michelle van Tongerlo.
Lees ook 'Schrijnend verhaal over bureaucratie in de palliatieve zorg heeft grote impact'.