Het beeld dat de verpleegkundige beschrijft, is adembenemend: de hoogbejaarde echtgenoten liggen lepeltje-lepeltje, zij slaapt, hij sterft – dicht tegen elkaar aan. Dit is ware intimiteit, een moment van onmetelijke waarde in de laatste uren van een mensenleven. Hoeveel troost moet het bieden om je stervende partner nog te kunnen voelen, ruiken, en vasthouden? Wat voor vrede brengt het, om het hart van je geliefde tegen je eigen borst te voelen kloppen in die laatste momenten?
Dit zijn geen details, dit zijn essentiële onderdelen van een waardige, humane stervensfase. Beste zorgverzekeraars, beste iedereen die goede zorg in de laatste levensfase belangrijk vindt: laten we ervoor zorgen dat het koppelbed voor iedereen beschikbaar blijft, ook thuis.
Uit: Column op Linda.nl
Longarts Sander de Hosson heeft in een recente column opgeroepen om koppelbedden, die geliefden in staat stellen om fysiek dichtbij elkaar te zijn in de laatste levensfase, onder de zorgverzekering te laten vallen. Volgens De Hosson zijn deze bedden cruciaal voor het bieden van emotionele steun aan stervenden en hun partners. Hij benadrukt dat de aanwezigheid van een geliefde naast je in de laatste uren van het leven onschatbare waarde heeft en essentieel is voor een waardig afscheid. In de thuissituatie is een beperkt aantal bedden beschikbaar en de leverancier van deze bedden heeft ze langere tijd voor een habbekrats beschikbaar gesteld. Daar zal een einde aan komen. De Hosson pleit nu voor een structurele opname van deze bedden in de verzekering, zodat mensen laagdrempelig toegang blijven krijgen tot deze vorm van zorg. Het koppelbed staat symbool voor nabijheid en menselijke warmte in een periode waarin dit het meest nodig is.
De Hosson onderstreept de urgentie van dit pleidooi door te wijzen op de troost en het comfort dat het koppelbed biedt in de meest kwetsbare momenten van het leven. Hij ziet dit als een onmisbare aanvulling op de palliatieve zorg en dringt erop aan dat dit niet langer als een luxeartikel wordt gezien, maar als een essentieel onderdeel van terminale zorg dat breed beschikbaar moet zijn.
Meer hierover in de column op LINDA.nl via deze link.
