Manu Keirse (76) is al 56 jaar met rouw en verlies bezig. Op 17 oktober vertelt hij daarover in een voor iedereen hoog aanbevolen en geaccrediteerde avondlezing bij Carend. Hij zal tijdens dit webinar onder andere ingaan op de nazorg die zorgverleners kunnen geven aan de naasten of nabestaanden van de zorgvrager
Keirse groeide op in een klein Belgisch dorp, waar de klokken een uur beierden als iemand was overleden. Verlies was ook zichtbaar: naast de voordeur van de overledene werd een kruis genageld en de gordijnen gingen dicht. Tegenwoordig wordt verdriet vooral beleefd binnen het gezin. De verbondenheid met de omgeving is weg. Keirse ziet veel mensen, die niet weten wat ze moeten zeggen tegen nabestaanden en vooral wat ze moeten doen. In zijn boek legt hij uit dat rouwen niets anders is dan je leven opnieuw organiseren na een verlies. Het is iets wat je doet, niet iets dat je wordt aangedaan. Rouwarbeid is dan ook mentale, emotionele én lichamelijke arbeid verrichten. Dat is ook waarom verdrietige mensen vaak moe zijn. Hoe meer je begrijpt van rouw, hoe beter je er mee om kan gaan en hoe beter je iemand in de rouw kan helpen. Goed luisteren is volgens Keirse daarbij het belangrijkst. Ga niet verdriet vergelijken en praat in de eerste dagen niet over je eigen verdriet. Maak zelf contact en laat het niet aan de ander over: dus vraag niet of er behoefte is aan een pannetje soep, maar ga er gewoon één brengen.
Manu Keirse is hoogleraar Rouw aan de Katholieke Universiteit Leuven in Belgie. Al meer dan 50 jaar is hij de pionier van de palliatieve zorg in Belgie en als staatssecretaris van Volksgezondheid stond hij in 2004 aan de wieg van de euthanasiewetgeving in Belgie.
Wij zijn zeer vereerd om hem opnieuw te mogen ontvangen tijdens een online avondlezing die wij aan iedereen zeer aanraden. Dit vindt plaats op dinsdag 17 oktober a.s. en is voor zorgverleners geccrediteerd.
Meer lezen over Manu Keirse: lees dit interview met Trouw.
Dit interview dat Jacobine Geel met hem hield, is ook het bekijken waard.