De laatste tijd sneeuwde mijn liefde voor het schrijven wat onder door persoonlijk gedoe. Ik was me minder bewust van de warmte en ontroering die mooie verhalen schrijven me altijd geeft. Mijn hoofd zat te vol, maar de schoonheid van al die verhalen die ik meemaak is te mooi om niet te delen.
Een ouder echtpaar woont nog fijn thuis, met hier en daar wat steun en stutten. De oudere dame heeft dementie, haar echtgenoot is haar mantelzorger. Hij is echter aan zijn laatste stukje leven toe. En dat laatste stukje raakt razendsnel op. Als hij sterft kan zij niet alleen thuisblijven.
De datum van zijn overlijden heeft hij in overleg met de huisarts al vastgesteld. Dat geeft hem houvast nu de pijn zijn alles beheerst. Diezelfde avond heeft hij het aan haar verteld. 'We hebben de hele nacht gehuild samen' vertelt hij. 'Maar de volgende ochtend was ze dat allemaal weer vergeten’. Ik kan me amper voorstellen hoe hij zich op dat moment moet hebben gevoeld.
Bij dit soort schrijnende casussen zijn altijd meerdere collega’s betrokken, omdat er vooral snel een plekje gevonden moet worden. 'Het lukt niet', is niet het antwoord dat we willen geven. Ik ben de eerste die een mogelijkheid ziet om de pijn van deze familie iets te verlichten: een plek voor haar alleen. De verpleegkundige van de locatie belt diezelfde middag met de wijkverpleegkundige van het thuiszorgteam van dit echtpaar om het een en ander te bespreken. Een warme overdracht noemen we dat.
Maar onverwacht wordt alles anders. Hij zou zo graag samen met haar verhuizen. Alleen thuisblijven voelt voor hem te zwaar. En ook al is dit een plek voor haar alleen, de verpleegkundige regelt diezelfde dag nog een extra bed, overlegt met de arts en trekt aan allerlei touwtjes. De volgende ochtend kunnen ze er al wonen. Samen.
Hij ziet met eigen ogen waar zijn meisje achterblijft als hij er niet meer is. Maar belangrijker nog: tijdens die laatste week van zijn leven kan hij het zorgen voor haar loslaten, die laatste week hoeft hij alleen nog maar aan zichzelf te denken. Zo kan hij in alle rust afscheid nemen. Het is wonderschoon dat dit lukt. Hulde, aan de geweldige verpleegkundige die daarvoor zorgde.
Alle verhalen die Cynthia met veel liefde aan het papier toevertrouwde, zijn inmiddels gebundeld tot twee bundels.
Op 3 juni 2025 organiseert Carend het webinar 'Palliatieve zorg bij dementie'. Meer informatie en inschrijven? Klik hier.