Een mooie vrouw, ver in haar laatste levensfase, is jarig. Haar familie wil haar graag iets moois geven, maar wat geef je aan iemand die niet lang meer te leven heeft? Haar zus belt me op. We komen overeen om een 'beleving in klank' te geven.
Door een snijdende kou en met gierende wind rond de auto, rijd ik deze ochtend naar de plaats van bestemming. Ik ben gespannen, maar word direct gerustgesteld door een warm onthaal van de familie. De vrouw zelf ligt in bed en kijkt me met haar zachte ogen verwachtingsvol aan. Ik zie dat ze ziek is, stervende zelfs, haar gelaat is ingevallen. Desondanks hebben we direct een band. Vrolijk en eveneens nieuwsgierig komt haar 5 jarige nichtje aangehuppeld. Ze heeft een bijzondere band met haar tante. Vol trots laat ze mij haar nieuwe, vrolijke schoenen zien. De puurheid en enthousiasme van een kind, ook en juist tijdens deze verdrietige situatie, raken me.
Ik vind mijn nieuwe schoenen opeens maar saai, realiseer ik me.
Ik vraag haar of ze het leuk en fijn zou vinden om mij mee te helpen om klanken te maken voor haar lieve tante. Haar antwoord vind ik in haar ogen, ze stralen me tegemoet.
Na een korte uitleg maken we samen mooie klanken en zingen we erbij. Dit nichtje blijkt een muzikaal talent te zijn. De rest van de familie komt er in de sfeervolle kamer bijzitten.
De vrouw in bed, die steeds stil geluisterd heeft, geeft enthousiast aan zelf ook mee te willen doen, ondanks de zichtbaar heftige pijn en vermoeidheid. Het brengt de kamer tot zwijgen, een emotioneel moment voor alle betrokkenen.
Met zorg kies ik een instrument en voorzichtig begint ze te spelen. Dit gaat goed, dus ik geef haar een ander instrument en haar nichtje speelt met ons mee.
Drie vrouwen, ieder in een eigen levensfase, maken samen muziek. Ieder op een eigen instrument in harmonie en balans.
En dan, begint de vrouw te zingen. Ze zingt al haar gedachten van zich af.
Het is zo mooi, zo puur, zo open en zo bevrijdend.
Samen met haar familie luisteren we ademloos naar haar lied, terwijl we haar ondertussen blijven begeleiden op onze instrumenten.
Als de pijn toeneemt en er behoefte aan rust komt, ga ik vlakbij haar zitten en maak zachte klanken met mijn stem en instrument. Haar kleine nichtje ontpopt zich als een ballerina en danst, waarbij ze haar handen regelmatig in de vorm van een hartje vouwt.
De rust en sfeer in de kamer tekenen prachtig af tegen de storm daarbuiten.
--------------------------------
Op 28 april organiseert Carend een webinar over het koppelbed, de wensambulance, de waakmand en de vrijwilliger. De nadruk bij zorg in de stervensfase lijkt vaak te liggen bij medische interventies zoals symptoombestrijding, palliatieve sedatie en euthanasie. In dit webinar verkennen we een wereld die juist buiten het medische kader ligt en die minstens net zo belangrijk is.