Een proost op het leven

Vanavond heb ik, als verpleegkundige, dienst op een gespecialiseerde afdeling in het ziekenhuis. Deze dienst zorg ik voor een mevrouw van 65 jaar oud en ik ken haar van de voorgaande dagen. Ze heeft hart- en nierfalen, houdt veel vocht vast en is benauwd. Omdat mevrouw in het verleden heel erg ziek is geweest, heeft ze een orgaantransplantatie ondergaan. De afgelopen 20 jaar heeft ze een redelijk tot goede kwaliteit van leven ervaren. Het afgelopen jaar gaat ze geleidelijk aan achteruit, tot aan deze ziekenhuisopname aan toe. De afgelopen dagen er alles aan gedaan om haar op te laten knappen, maar helaas. Mevrouw heeft een indrukwekkende ervaring met ziekenhuizen en ziek zijn. Mede daardoor ziet ze haar einde naderen. Ze heeft zich volledig berust in haar lot. Haar motto was dat ze inmiddels al 20 jaar in ‘reservetijd’ leeft en het is mooi geweest zo. Nadat de cardioloog haar en haar echtgenoot het slechte nieuws heeft verteld, geeft ze aan dat ze nog heel graag haar dochter en haar gezin wil zien om afscheid te nemen. Deze mensen wonen op twee uur rijden van het ziekenhuis en uiteraard geven we deze mensen de gelegenheid om afscheid te kunnen nemen van elkaar. Ondertussen vraag ik aan mevrouw of ze nog een laatste wens heeft. Ze geeft aan dat ze altijd erg kan genieten van een glas goede wijn, maar vanwege haar medicatie altijd terughoudend was met het drinken hiervan. Omdat dit een wens is waar ik zeker wat mee kan, ga ik hiermee aan de slag en laat ondertussen het echtpaar alleen met de afspraak dat ze me kan oproepen als ze me nodig hebben. Het hele team zet zijn schouders eronder om mevrouw haar laatste wens uit te laten komen. De keuken wordt gebeld, de wijn is geregeld. Een collega haalt ergens een paar wijnglazen te voorschijn. Vanuit de keuken wordt snel een mooie hapjesschaal voor deze speciale gelegenheid geregeld. Tegen de tijd dat de wijn en de hapjes op de afdeling arriveren, komt ook haar familie de afdeling oplopen. Ook haar echtgenoot en dochter met haar gezin willen graag een glaasje wijn met mevrouw meedrinken. Na de wijnglazen te hebben gevuld, trek ik mij weer terug om dit intieme familiemoment niet te willen verstoren. Na geruime tijd roept mevrouw me op om te komen. Ook de familie is nog aanwezig. Tevreden geeft ze aan dat ze met z’n allen geproost hebben op het leven en dat nu de tijd is aangebroken om de medicatie te stoppen. Omdat mevrouw hier volledig van afhankelijk is duurt het dan ook niet lang voordat ze weg zakt omdat haar bloedsomloop niet meer wordt ondersteund. Dezelfde dienst nog blaast ze haar laatste adem uit met een grijns op haar gezicht en rode koontjes op haar wangen van haar glaasje wijn! ------------- Foto: Pexels Carend organiseert binnenkort twee webinars over zorg in de stervensfase: de ['Herziene richtlijn palliatieve sedatie' ](https://www.carend.nl/webinars#herziene-richtlijn-palliatieve-sedatie) en ['Communicatie en empathie rond het sterfbed](https://www.carend.nl/webinars#contact-communicatie-en-empathie-rond-het-sterfbed)'.