Ik trof je teleurgesteld en boos. Teleurgesteld in alles wat met zorg te maken had. We waren vooral heel veel te weinig. Te weinig zusters, te weinig tijd, te weinig aandacht. We waren op sommige vlakken ook te veel. Te veel protocol, te veel bureaucratie, te veel cijfers.
Je mopperde en mopperde maar door, ondertussen speelde je met jouw trouwring. Ze was je te recent ontnomen en je was nog niet toe aan tranen. Eerst moest boos nog en dat was goed.
'En weet je wat het ergste is, zuster?'
'Mag ik het proberen', vroeg ik. 'Dat zij er niet meer is en dat wij dat niet hebben kunnen voorkomen?'
Stilte.
'Dat je er naast stond en al jouw liefde haar niet redden kon. Dat je het aan die Witbroeken moest overlaten en wat wisten zij nou over haar? Met al hun haast en hun gedoe.'
'Het waren vreemden.. ze kenden haar niet..en wat moet ik nu, zuster?'
'Vertel mij over haar', zei ik. 'Over wat haar zo mooi maakte. Vertel mij over die eerste ontmoeting en al die ontmoetingen daarna. En als dat dan klaar is vertel mij dan over jou en wat ik over jou weten moet voor als het straks nodig is dan sta ik er voor jou omdat zij het niet voor je doen kan.'
Op 10 april 2024 organiseert Carend het proactieve zorgsymposium 'Als je begrijpt wat ik bedoel'. Proactieve zorgplanning (PZP) krijgt binnen de zorg steeds meer aandacht. PZP is het vooraf goed doorspreken van wensen, behoeften en onzekerheden met de patiënt en alle betrokkenen over de toekomst bij ernstige ziekten of verhoogde kwetsbaarheid. Welke behandelingen zou iemand nog wel willen en welke niet meer? Maar ook: waar liggen de grenzen van de geneeskunde? Wat wil iemand nog weten over wat hem te wachten staat bij de behandeling, maar ook later als de stervensfase begint.
PZP is niet één gesprek, maar een continu én dynamisch traject tussen de zorgverlener, de patiënt of cliënt en zijn naasten over actuele en toekomstige levensdoelen en keuzes die er te maken zijn. Meer informatie en inschrijven kan hier.