CAREND BLOG

Tompouce

Auteur: Henk Jan Schuijt, arts en onderzoeker in de ouderenzorg 19.11.2024

Uiteindelijk vraag ik mijn patiënt en zijn naasten wat hun behandelwensen zijn. Dan komt er een antwoord waar ik niet op voorbereid ben. ‘Ik wil graag een oranje tompouce eten met mijn familie, want dat doen we elk jaar op koningsdag.'

Auteur: Sascha Groen, auteur en illustrator 19.11.2024

Hij ziet niet op tegen doodgaan, hij voelt zich er klaar voor. Er is maar èèn ding dat hij ondraaglijk vindt en dat is dat hij jullie op zo'n jonge leeftijd moet loslaten. Zijn laatste woorden aan jou zijn dat hij van je houdt en enorm trot...

Auteur: Maria Grijpma, dochter 10.11.2024

Je kunt pas vredig loslaten, als je in verbinding bent. Dat geeft een intense vrede, zowel voor degene die gaat, als voor degene die achterblijft.

Auteur: Guusje Hartman, palliatieve zorg verpleegkundige in een huisartsenpraktijk 07.11.2024

We staan hier met zijn allen. Luisteren naar elkaars verhalen, ervaringen en kennis. Maken notities, kopen prachtige boeken en genieten van deze mooie dag. Dat is echt bewonderingswaardig. Dat is echt iets groots.

Auteur: Vinca van Kalsbeek, vrijwilliger Stichting Komma 05.11.2024

We hebben een hele strategie uitgestippeld voor deze bijna onmogelijke klus. We gaan ervoor. Op het moment dat de kwetsbare moeder van twee dochters de huiskamer van het hospice binnenkomt, slaan de zenuwen toe. Hoe gaan we dit doen, met de...

Auteur: Wendy Tollenaar 05.11.2024

21 oktober 2024 overleed Mirjam Willemsen. Vrouw, geliefde, moeder, vriendin en een huisarts die ik iedereen zou gunnen. Als eerbetoon aan Mirjam lees je hier een aantal passages uit haar verhaal ‘Je moet er gewoon even voor gaan zitten’ ui...

Auteur: Sabine Netters, internist-oncoloog 31.10.2024

- "Kun je dat gat dan niet dichtplakken? Of een nieuw stuk darm of zo erin naaien. Wat is daar nu moeilijk aan dan?"

Auteur: Sophie Brühl, huisarts en initiatiefnemer van Buurtdokters 29.10.2024

Hij zal sterven zoals hij dat voor ogen had toen hij weloverwogen het ziekenhuis uitwandelde: omringd door vrienden, familie en de vertrouwde geuren en geluiden van het tuinhuiscomplex.

Auteur: Madeleine Kerkhof, verpleegkundig expert en docent complementaire zorg 29.10.2024

De tranen komen en ze vertelt hoe moeilijk ze het vindt nu toch bij haar eindstation te zijn aangekomen. Ik luister en laat haar haar verhaal doen, terwijl we hand in hand aan de tafel in haar kamer zitten.

Auteur: Caroline Perrée 22.10.2024

Even later, als ik mijn boodschappen sta af te rekenen, bedenk ik dat slechte berichten vaak werken als spiegels waar mensen niet in willen kijken. Vooral niet als ze voorbijkomen in terloopse ontmoetingen, tussen het sporten en de bonusaan...