"Mag Joris blijven?" vraagt de dochter, maar de verpleegkundige is me voor. "Natuurlijk," lacht ze, terwijl in de hoek van haar ogen tranen staan. Dit is de zorg waar ik zo onnoemelijk veel van houd.
Als er nog slechts vier nachten voor de reis begint resten, moet er een besluit genomen worden, want de reis kan alleen doorgaan als er iemand meereist die met een morfinepomp om kan gaan. Dan vraagt ze mij. Heel kort denk ik er over na en...
Op dat moment sprak hij de legendarische woorden die mijn houding als arts voor altijd zouden veranderen: "Stop eens met praten en voel eens met me mee. Zou jij, als je in mijn schoenen zou staan, dit leven nog aankunnen? Kun je dan snappen...
Hoe dan? HOE DAN?’ Hij verheft zijn stem om zijn noodkreet kracht bij te zetten. Ik zie zijn vrouw naast hem een millimeter krimpen. Het is niet de eerste millimeter. Al sinds de dag dat de onomkeerbaarheid van de ziekte is vastgesteld, wor...
Vannacht is ze overleden. Ze heeft het leven losgelaten. Dankjewel mooie, bijzondere en sterke vrouw. Je was volgens jouw leeftijd wel een hoogbejaarde maar door jouw ongelooflijke kracht kwam je op mij over als een meisje.