CAREND BLOG

De stilte

Auteur: Sander de Hosson 04.02.2022

Daarom ben ik even stil. Stilte is een wapen. Wie de waarde van stilte leert ontdekken, is rijk. Want stilte helpt ons verbinden als het moeilijk is. Stilte vertegenwoordigt echte aandacht voor elkaar. Stilte is ook veel krachtiger dan een...

Auteur: Yvonne Grol, dochter en zorgverlener 02.02.2022

Ieder mens loopt zijn eigen unieke pad. Zo ook mijn moeder. Zij kiest ervoor het stadium van haar ziekte in eerste instantie alleen met ons, haar man en kinderen, te delen. Pas later met meer mensen. Zij wil gewoon als ‘Ans’ gezien worden,...

Auteur: Louise, echtgenote 29.01.2022

Eutha-nasi, kom ik tegen bij het bekijken van de berichten die we elkaar stuurden. Voordat we wisten wat ons te wachten stond, konden we allebei woordgrapjes al waarderen. Nu, bijna 5 maanden na zijn sterven, moet ik hier nog steeds om lac...

Auteur: Judith Princen - verzorgende IG en leerling verpleegkundige in een zorgcentrum 21.01.2022

Jan kijkt ons aan, bijna triomfantelijk: “Kan er een foto gemaakt worden?” Mijn collega gaat aan de kant en ik wil de foto maken. “Nee", zegt Jan, "Jullie ook”. We kijken naar zijn familie, die hun schouders ophalen en Jan heeft een klein...

Auteur: Sander de Hosson 20.01.2022

‘Hij denkt en beleeft op het niveau van een kind van vijf,’ fluistert de verpleegkundige me toe, vlak voor ik de kamer betreed. Ze pakt mijn arm vast: ‘Leg het uit zoals je het een kleuter zou vertellen’ Mijn taak wordt er niet bepaald makk...

Auteur: Cindy Scholten, verpleegkundige 19.01.2022

Als ik later weer je kamer binnenkom, zie ik dat het weer slechter gaat. Je saturatie daalt en daalt, terwijl je ademhaling steeds sneller wordt. 30, 40 keer per minuut gaat je borstkas op en neer terwijl een machine liters warme lucht je n...

Auteur: Sander de Hosson 16.01.2022

Patienten met een voorgeschiedenis van verslavingsproblematiek lijden vaak aan sociaal isolement en schaamte. Ook tijdens het sterven zijn ze vaak alleen.

Auteur: Jacinta, vrijwilliger hospice 12.01.2022

Bij binnenkomst in het hospice, wordt mij gevraagd meteen naar een mevrouw te gaan, omdat ze erg onrustig is. Als ik bij haar binnenkom, is het eerste wat ze zegt: “je gaat niet meer bij me weg hè? Je blijft toch wel bij me? Want ik val en...

Auteur: Alie van der Laan, vrijwilliger in een hospice 10.01.2022

Het ontroert en het schuurt tegelijkertijd. Hij wil verbinden en zij zal gaan. Een verbond als houvast in deze onmogelijke setting waarin de uren een rol zullen gaan spelen. Tijd is iets bedacht door mensen, terwijl de liefde oneindig is. W...

Auteur: Thea Fillekes, zus 05.01.2022

Het ziektebeeld van de zus van Thea is verdrietig en heel oneerlijk. Toch vindt ze het heel fijn om met de behandelend oncoloog nog een keer terug te kijken.