CAREND BLOG

Klankkleur

Auteur: Alie van der Laan, vrijwilliger hospice 08.05.2022

Een paar dagen later zit ik op een krukje naast haar bed. Het voelt telkens als een voorrecht om voor even toegelaten te worden tot haar innerlijke wereld. Het zijn kwalitatieve momenten als ze haar leger even laat rusten in de berm. Soms d...

Auteur: Sander de Hosson 07.05.2022

"Dit had ze niet gewild. Zo had ze het niet gewild." De dochter staat huilend in de deuropening van de ziekenhuiskamer.

Auteur: Sander de Hosson 02.05.2022

Soms is de hulp van mensen die 'zomaar even helpen zo fijn'. Zoals dat voorval waarin volstrekt onbekenden snappen waarom het midden in de nacht verplaatsen van een koppelbed zo belangrijk is.

Auteur: Sander de Hosson 29.04.2022

Op deze ogenschijnlijk gewone avond danst deze vrouw waarschijnlijk voor de laatste keer, en het is fenomenaal. Ondanks de handicap van de infuuspaal, is elke beweging zo vol verfijning getimed, zo breekbaar, zo gedecideerd.

Auteur: Marion, dochter 22.04.2022

Vandaag is het een jaar geleden dat we elkaar hebben ontmoet. Ons pap lag in het ziekenhuis op jouw cohortafdeling. Je belde me op en vroeg of ik naar het ziekenhuis wilde komen. Ons pap werd onrustig en je wilde het comfortabel maken v...

Auteur: Esmeralda van Meurs-Schellekens, ervaring uit het verpleeghuis 20.04.2022

Ik mag een kijkje nemen in het leven dat je hebt gehad. Als je me vraagt hoe oud ik eigenlijk bed, vraag ik jou in welk jaar je geboren bent. "1922, in september." Ik kijk je aan: "Weet u, u bent al 99 jaar, het is inmiddels 2021, de tijd...

Auteur: Sander de Hosson 14.04.2022

"Kan ik nog even naar het bos," had hij gevraagd. Ik had direct beren op de weg gezien, want de man had beslist verpleegkundige ondersteuning en ambulancevervoer nodig. Dat is nogal onbetaalbaar en valt niet onder verzekerde zorg. De pallia...

Auteur: Maaike, werkzaam geweest in een hospice 13.04.2022

Het portier gaat open en een man en een vrouw van halverwege de 60 stappen uit. Ze openen het portier aan de andere kant: gesteund tussen zijn ouders komt een jongeman van 40 de taxi uit. Een paar maanden geleden nog werkzaam in de ICT, ma...

Auteur: Sander de Hosson 07.04.2022

Nu, precies 11 jaren later kan ik nog altijd hele specifieke details herinneren. Niet de namen van de verpleegkundigen en vrijwilligers, niet hoe ze er precies uitzagen, maar wel hoe ze keken en wat ze zeiden. Welk gevoel dat bij mij gaf. H...

Auteur: Anja, dochter 04.04.2022

Na de eerste verzorging wordt mijn vader uitgeleide gedaan door een erehaag van verpleegkundigen met een minuut stilte in het midden. Het ontroert ons diep! Dank je wel aan deze verpleegkundigen. Zij hebben met hun oprechte aandacht de la...